Zevende fietsdag, naar Berchidda
Door: Marion
Blijf op de hoogte en volg Henk Marion
24 Juli 2019 | Italië, Berchidda
Dat steile gravelweggetje, dat moesten we dus ook weer terug. Een klein half uurtje zou dat zeker al duren. Dus stonden we bijtijds weer op. Het ontbijt was weer goed verzorgd, alhoewel niet zo voedzaam. Dat zou ik later op de dag wel merken!
Na het gravelweggetje verder steil omhoog naar het dorp. En ook daar nog verder omhoog! Maar daarna volgde een hele lange afdaling door mooi bebost landschap. Soms weer kurkeiken. Daarna uiteraard weer een lange weg omhoog, want we moesten nog een bergrand over voordat we in Oschiri aankwamen. Aan wederom een stuwmeer waar niets te doen was. Na het meer een wit weggetje door een warm kurkeikenbos. Zonder wind. Bweh. Beetje hongerklop dus de banaan en koeken aangesproken. Opeens stond ons B&B aangegeven terwijl wij dachten dat we eerst naar het dorp moesten fietsen. Na 1 bord stond er echter niks meer aangegeven, waardoor we toch een paar keer fout reden. Deze keer zat ik er doorheen. Bij het keren stond mijn fiets in de verkeerde versnelling en kwam ik niet meer tegen de heuvel op op gestapt. Lopen dus. Maar dat is dus echt heel zwaar!!!!
Gelukkig speelde Henk voor de redder in nood en daarna hadden we de accommodatie snel gevonden. Er was echter niemand. We zijn maar zo brutaal geweest om het onszelf makkelijk te maken. In het zwembad gesprongen en we hebben lekker liggen slapen.
Om 16.00 u kregen we ons appartement. Wederom prima en ruim. Even naar het dorp gereden voor wat te snacken en dat lekker bij het zwembad verorberd.
Rond 20.30 u opnieuw naar het dorp, naar de plaatselijke pizzeria.
Om 22.00 u in het donker terug. Echt stikdonker! Konden we eindelijk onze fietsverlichting gebruiken. Perfect! Nu nog lekker even op onze veranda. Sudoku voor Henk en ik werk het dagboek bij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley